رواية بقلم جهاد موسي
مفتوح مسكته ولقت رساله مبعوتالها على الاكونت بتاعها كان من حد مجهول وبيقولها وحشتينى
عدى ببرود سهر هى اللى بتعرف كل تحركاتنا لزين الحديدى مش كده
ليلى بنرفذه يعنى انت عارف وسايبهم يأذوا اخوك وراته وهما اللى كانوا سبب حاډثه صخر انت مستوعب
عدى پغضب انت كنت عارف كل حاجه بس اول مره اعرف ان هما اللى وراء الحاډثه انتى عرفتى منين
عدى بسخريه منتى بتعرفى تتسنطتى وتخطتى اهو امال لى عامله دور المحترمه زى ماختك بتقول
ليلى بدموع انا مكنتش قاصده اسمعها ولا اتسنط عليها بس انا نفسى اساعدها انها ترجع للى بتعمله ده لانها هتضيع نفسها وانا مش هقبل بكده وياريت متتكلمش معايا بالطريقه ديه
عن سليم كان بيتكلم فى الفون پغضب مع
سليم انتى هتفضلى مستهتره كده لغيط امتا بقولك صخر وعدى بيضيعوا وانتى مش عايزه تتحركى دانتى حتى امهم
سالى ببرود وانت ابوهم انا مسدقت بعدت عنكم وعن ارفكم وقفلت فى وشه
سليم فى نفسه پغضب انا هوريكى وكلم شخص فى الفون
الشخص بخبث متقلقش ياباشا انا هخدها عنه بالقوه
فى جناح صخر ولين تحديدا
صخر بصړيخ فى وجهها وصفعها صفعه قويه على وشها وهو الڠضب باين فى عنيه بقى انا اللى كنت فاكرك مش زيهم طلعتى اژبل منهم منا هستنا اييه من واحده ملهاش اهل زيك وكانت مرميه فى الشوارع
صخر بسخريه بابا مين ياحلوه ده مش ابوكى وباعك ليا عشان الفلوس
لين لا بابا هيجى ياخدنى وجريت على تحت بسرعه ودموعها نزلت لما لقت .....
البارت الحادى عشر
لين صخر
لين جريت على تحت بسرعه بعد مأنصدمت من كلام صخر وقفت مره واحده ودموعها نزلت بغزاره لما لقت ابوها وامها تحت جريت عليهم حضنتهم بلهفه وهى شهقاتها بتزيد
لين بدموع هو الكلام اللى قاله صخر ده بجد هو انا مش بنتكم وبعتونى عشان الفلوس
الام كانت واقفه مش عارفه ترد عليها ولين اتأكدت ان الكلام ده صح
الاب بحنيه مزيفه لا يحببتى كلامه مش صح انتى بنتى وهتفضلى بنتى وانا جيت عشان ... وقطع كلامه صوت صخر من فوق بقوه
لين بعدم استيعاب وصړيخ ابعدووو عنى كلكوا انا مش عيزاكم وجريت على بره وهى مش شايفه من الدموع اللى مغرقه عنيها
صخر مراااااد الحقها بسررررعه
الام بدموع هاتولى بنتى انا عايزه بنتى منكوا لله انتو السبب واغمى عليها جرى عليها الاب وكان بيحاول يفوقها
عند لين كانت عماله تجرى فى شوارع مش عرفاها وفجاه اغمى عليها وفى حد شالها وحطها فى العربيه واخدها
كان صخر عامل زى المچنون وهو عمال يرن على عدى كذا مره وبعد فتره كبيره رد
صخر تقلبلى الدنيا وتكون مرااتى عندى انتا فااااهم
عدى بعدم فهم اللى حصل
صخر بعصبيه طلعت من البيت ومش لقينها وقفل فى وشه وهو ندمان انه قالها فى وقت مش مناسب
فى مكان تانى
كان سليم هيطير من الفرحه لما عرف من سهر ان لين اختفت ومش لقينها
سليم بشړ بس لازم ندور عليها ونلاقيها قبل ما صخر يلاقيها وتشلقب حاله من تانى
سهر مهو ده اللى هيحصل
سليم وانتى تستغلى الفرصه وتقربى من صخر على قد ماتقدرى عشان يرجع يتطمنلك ويثق فيكى من تانى
سهر بخبث صخر ده بقا بتاعى انا وسابته ومشيت
عدى يومين وهما على نفس الحال بيدورا عليها وميعرفوش حاجه عن لين وصخر كان عنده اكتئاب بسبب بعدها عنه واتأكد انه عاجز حتى انه يلاقيها وسهر بتحاول توقعه وتقرب منه بس هو كان واخد باله منها لغيط مادخل عدى عليه والحزن باين على ملامحه
عدى مش معقول هتفضل حابس نفسك كده الدنيا مش هتقف عليها
صخر بدموع لا هتقف عليها انا لازم اعمل العمليه عشان ادور عليها بنفسى انا مش هقدر اعيش من غيرها
عدى انا حجزتلك على اول طياره طالعه المانيا
فى منزل بسيط جدا كانت قاعده لين وبتبص من الشباك بتوهان وعماله تفكر فى صخر وانه قد ايه وحشها رغم قسوته معاها وقاطعها تفكيرها صوت ست حنونه وهى الدادا منى
منى بحب انا نازله يا حببتى هرجع القصر عشان ميحسوس بغيابى
لين بهدواء حضنتها وهى بتدمع
لين متتأخريش عليا يا دادا
منى متقلقيش يا حببتى لا إله إلا الله
لين سيدنا محمد رسول الله
وسابتها ونزلت دخلت لين الغرفه البسيطه عشان تنام وتتهرب من تفكيرها فجاه الباب اترزع وكانت هنا الصدمه
لين پخوف وصړيخ....
يتبع
البارت الثانى عشر
لين صخر
دخلت لين الغرفه عشان تنام وتهرب من تفكيرها فجاه الباب اترزع وكانت هنا الصدمه
لين پخوف انت انت عايز ايييه اللى جابك هنا وعرفت مكانى منين
زين پجنون وهو بيقرب منها انا اجى وقت منا عايز بس هقولك قلبى هو اللى جابنى لغيط هنا انتى خساره فى صخر ده ميستهلكيش
لين بتوهان صخرر بيحبنى
زين بصړيخ فى وجهها بعد اللى عمله فيكى لسه بتفكرى فييه متعرفيش انك مش فارقه معاه وهو عايش حياته وانا كمان من حقى انى اعيش وقرب اكتر منها وهيا بتبعده بكل قوتها وعماله تصرخ لغيط ماهو زهق من حركته ضړب رأسها فى السرير واغمى عليها
عند صخر كان وصل المستشفى فى المانيا وطلب من الدكتور انه يعمل العمليه فى اسرع وقت وكان معاه مراد الحارس الشخصي
صخر فى نفسه لازم ارجع اقوى من الاول وقطع تفكيره دخول الممرضه وهى بتقوله يجهز عشان يدخل العمليات وده وتره اكتر وكان بيفكر فى لين
بعد وقت كان دخل صخر يعمل العمليه وو
كان عدى فى الجناح بتاعه متوتر وخاېف على صخر وهو پيلعن نفسه انه مسافرش معاه بس ده كان أمر من صخر انه يفضل فى مصر
عشان يتابع كل حاجه وقاطعه دخول ليلى وهى باصه فى الارض بخجل
عدى بعصبيه انتى اللى دخلك هنا من غير اذنى ولا تخبطى وانا لوحدى ولا انتى عارفه كده وبتستعبطى وغمزلها بخبث وهنا لقى قلم نازل على وشه و
ليلى كانت واقفه ووشها احمر من الڠضب ولسه هتخرج لقته شدها من وسطها وبص فى عنيها وقرب منها بصوت حاد
عدى انتى قد اللى عملتيه ده ومستناش ردها وبدا وبعد عنها وخرج من الجناح بأكمله
بعد فتره صحيت لين بتعب وكانت هدومها مبعثره وشعرها مفرود ومش قادره تتحرك ومكنش زين موجود ولفت نظرها ورقه جمبها مسكتها لقت مكتوب فيها المره دى مأذتكيش لكن المره الجايه هتبقى بمزاجك خلصت قرايه ودموعها نازله من عنيها من ۏجع قلبها وعرفت ان الرساله دى من زين قامت مسكت الفون وعملت مكالمه وبعدها اخدت
